فناوری های نوین صنعتی و ساختمانی، تاسیسات، تهویه مطبوع و بهینه سازی مصرف انرژی...

سوالات متداول

چگونه زايکوسيل در برابر اشعه فرابنفش پايدار است و ديگر مواد پليمري اينگونه نيستند ؟
پليمرها متشکل از هزاران مونومر متصل به هم هستند که زنجيره مولکولي بلندي را تشکيل مي دهند. اين پليمرها خوشه هايي را در محلول و امولسيون تشکيل مي دهند. هنگاميکه اين پليمرها غشايي درسطح لايه هاي زيرين تشکيل مي دهند، خوشه هاي مولکولي پليمري به ناچار به سطح متصل مي شوند. سپس به علت گرما و رطوبتي که پليمر در معرض آن است دچار تنش برشي نيز مي شوند و در نتيجه نيروهاي پوستگي مولکولي ضعيف تر مي شوند. علاوه بر اين، پليمرها ويسکوالاستيک هستند، بدين معني که دائماً در جهتي حرکت مي کنند که به ساختار پايدار ترموديناميکي برسند. در چنين شرايطي پيوندهاي مولکولي ضعيف مي شوند و اشعه فرابنفش که منبعي پر انرژي است به شبکه پليمري حمله مي کند و راديکال هاي آزاد ايجاد نمايد. راديکال هاي آزاد مراکز واکنش پذير مولکول ها مي باشند و به راحتي با اکسيژن واکنش مي دهند (اکسيد شدن) و در نهايت باعث تجزيه مولکول مي شوند. زايکوسيل ماده اي مونوموريک مي باشد که چندين ميليمتر به داخل هسته لايه هاي زيرين نفوذ مي کند. نتايج 2000 ساعت آزمايش با اشعه فرابنفش (nm 310، ev/m2 0.55 ، که مخربترين ميزان اشعه فرابنفش است) براي لايه هاي زيرين تحت تاثير زايکوسيل نشان داد که اين ماده بسيار با ثبات است و تغيير شيميايي ندارد. علاوه بر اين به علت رفتار نفوذي زايکوسيل، سطوح داخلي لايه هاي زيرين که در معرض اشعه فرابنفش قرار دارند نيز به شدت آب گريز مي باشند و بخش زيادي از ساختار لايه هاي زيرين را محافظت مي کنند.


زايکوسيل در واکنش با لايه هاي زيرين ساختاري پليمري تشکيل مي دهد، چرا اين ساختار پليمري در برابر اشعه فرابنفش پايدار است ؟
درست است که زايکوسيل شبکه اي پليمري در سطح لايه هاي زيرين تشکيل مي دهد، ولي اين شبکه در سطح مولکولي شکل مي گيرد. پليمر شکل گرفته مولکولي خطي و داراي زنجيره اي طولاني نمي باشد بلکه داراي پيوندي در عرض با سطح لايه هاي زيرين است. پليمر در سطح با پيوندهاي مولکولي پيوندي مضاعف دارد، بنابراين از نظر ترموديناميکي پايدارترين ساختار را دارد.


چرا سيلوکزان ها و سيليکون ها پوشش ايجاد مي کند ؟
سيلوکزان ها و سيليکون ها پليمرهايي هستند که بيشتر با عنوان پولي دي متيل سيلوکزان شناخته مي شوند. اندازه مولکول اين پليمرها به درجه پليمريزاسيون آن ها بستگي دارد. معمولاً سيلوکزان ها 20 تا 50 نانومتر و پليمرهاي سيليکوني 100 تا 2000 نانومتر و بزرگتر هستند. اين پليمرها خوشه هاي مولکولي در محلول و امولسيون تشکيل مي دهند. اندازه خوشه هاي مولکولي احتمالاً 100-10 برابر اندازه مولکول است. اندازه معمول منافذ بتن 200-5 نانومتر است. اندازه منفذ سنگ آهک و ديگر منافذ به مراتب کوچکتر مي باشد. منافذ آجر 200 تا 2000 نانومتر مي باشند، سيلوکزان ها در اين نوع لايه هاي زيرين واقع شده اند. بنابراين خوشه هاي بزرگ مولکولي نمي توانند از منافذ عبور کنند و پوشش ايجاد مي کنند و سطح منافذ را مي پوشانند. علاوه بر اين، منافذ پيوسته نيستند و در داخل لايه هاي زيرين شاخه هايي ايجاد مي کنند. براي خوشه هاي بزرگ پليمري وارد شدن به شاخه هاي اين منافذ غيرممکن است. در مورد آجر سيلوکزان ها به شکل سطحي نفوذ مي کنند، با اين حال به علت شاخه هاي منافذ اين نفوذ بسيار محدود است.


چرا سيلوکزان ها و سيليکون ها در حلالهاي پايه نفتي حل مي شوند ولي زايکوسيل در آب حل مي شود؟
سيلوکزان ها و سيليکون ها بخاطر بزرگي اندازه مولکول و ساختار آب گريزي که دارند در آب محلول نيستند و بنابراين در حلال هاي هيدروکربني محلول اند. ساختار منحصر به فرد زايکوسيل آن را محلول در آب مي کند. با اين وجود هنگاميکه روي سطح اعمال مي شود و با لايه هاي زيرين پيوند مي دهد، ويژگي آب گريزي مولکول بر سطح مسلط شده و باعث ايجاد آب گريزي مي شود.


کارکرد حلال چيست؟ تفاوت هاي کاربردي اين حلال ها چيست؟
حلال ها حامل پليمر هستند (پليمر هاي تشکيل دهنده پوشش، سيلوکزان ها، سيليکون ها و...). حلال هاي هيدروکربني با لايه هاي زيرين معدني کاملاً متفاوت اند. لايه هاي زيرين معدني بخاطر داشتن گروه هاي OH در سطحشان به شدت قطبي اند. حلال هاي هيدروکربني غير قطبي اند. از سوي ديگر آب بسيار قطبي است و از اين نظر شبيه لايه هاي زيرين معدني است. به خاطر ناسازگاري با هيدروکربن، آب گيري کامل لايه هاي زيرين ممکن نمي باشد. بنابراين سطح مشترکي بين محلول پليمر و سطح لايه هاي زيرين وجود دارد. به خاطر اين سطح مشترک چسبندگي بين پليمر و لايه هاي زيرين ضعيف است. هرگونه نقصي که در اثر تماس با اشعه فرابنفش بوجود بيايد، ترک هايي بسيار ريزي ايجاد مي کند. سپس آب از اين منافذ بسيار کوچک عبور مي کند و پوشش لايه هاي زيرين را از بين مي برد. بنابراين بيشتر پوشش هاي پليمري بيش از چند سال دوام ندارند.


تفاوت ميان سيلان، سيلوکزان ها، و سيليکون چيست؟
سيلان ها ترکيباتي مونومري هستند. معمولاً اندازه مولکول 3-6 نانومتر است. سيلوکزان ها پليمرهايي با وزن مولکولي کم هستند که بيشتر پلي دي متيل سيلوکزان مي باشند. اندازه مولکول ها معمولاً 100-50 نانومتر است. سيليکون ها وزن مولکولي زيادي دارند، که بيشتر پلي دي متيل سيلوکزان هستند. معمولاً اندازه اين مولکول ها 2000-100 نانومتر و يا بيشتر است.


ديگر مواد ضد آب داراي ترکيب سيلوکزان-سيلان مي باشند. سازنده مدعي است که اين محصول نفوذ مي کند و عملکرد بهتري دارد، مزايا و معايب اين سيستم چيست؟
ترکيبات سيلوکزان-سيلان مقدار کمي سيلان دارند، که بيشتر متيل تري الکوکسي سيلان مي باشد. اين مولکول به اندازه کافي کوچک است که به داخل منافذ بتن نفوذ کند. از آنجايي که تمرکز سيلان تقريباً کم است، اين نفوذ بيش از چند دهم سانتيمتر نمي شود. سيلوکزان ها پوششي بر روي لايه هاي زيرين تشکيل مي دهند. بخاطر اين پوشش، سيستم تاثير دانه تسبيحي بسيار خوبي نشان مي دهد. به علت مقداري نفوذ، اين سيستم بهتر از سيستم هايي که تنها سيلوکزان ويا سيليکون دارند عمل مي کند. با اين وجود توجه به اين نکته بسيار مهم است که گروه هاي متيلي در برابر حملات اشعه فرابنفش بسيار حساس هستند. گروه متيلي در برابر فشار هيدروليکي محافظ نمي باشد.


روش عمده استفاده از سيستم سيليکوني در هندوستان چيست؟
سيستم سيليکوني معمولي محلول %16-7 در حلال هيدروکربني است. اين سيستم با پايه سيليکون به علت شکل گيري پوشش پوسته اي شفاف (با قطر 2-1 ميکرون) تاثير دانه تسبيحي بهتري ايجاد مي کند. اين مسئله خود به تجسم بهتر از آب بندي کمک مي کند. زايکوسيل که نانو مولکول مي باشد، سطح را از طريق واکنش با آن تغيير مي دهد و در ويژگي آب گريزي در سطح مولکول سهيم مي شود. لايه سطحي حدود 10 نانومتر (0.01 ميکرون) مي باشد.


کوچکترين قطرات آب 100 ميکرون (100000 نانومتر) مي باشند. منافذ لايه هاي زيرين 2000-5 نانومتر هستند. چطور قطرات آبي به اين بزرگي به لايه هاي زيرين سيماني نفوذ مي کنند؟


قطرات آب به مراتب بزرگتر از اندازه منافذ هستند. بنابراين بايد در سطح لايه هاي زيرين باقي بمانند. با اين وجود تمام سطوح سيماني داراي گروه هاي OH (هيدروکسيل) مي باشند. اين گروه هاي هيدروکسيلي سطح لايه هاي زيرين را بسيار متخلخل مي کنند. انرژي سطحي انرژي اتم هاي سطح جامد است، در حاليکه کشش سطحي نتيجه ربايش بين مولکول ها در سطح مايع است. براي اينکه مايعي جامدي را خيس کند، بايد انرژي سطحي جامد بتواند بر کشش سطحي مايع غلبه کند، بنابراين کشش سطحي را بشکند و پوسته دائمي را شکل دهد که با سطح پيوند برقرار کند. پيوند هيدروژني اوليه بين قطرات آب و گروه هاي هيدروکسيل سطح انرژي سطحي لازم را فراهم مي کنند. در نتيجه قطرات آب با شکسته شدن به واحدهاي بسيار کوچکتر سطح را خيس مي کنند. سپس واحد هاي کوچکتر به داخل منافذ وارد مي شوند.


چه زماني بايد زايکوسيل بر روي ساختار سيماني جديد استفاده شود؟
زايکوسيل را مي توان بعد از به عمل آمدن بتن(95% جذب آب) استفاده کرد. براي به عمل آمدن بتن 28 روز زمان نياز است. در مدت به عمل آمدن بتن براي فرآيند هيدروليز به آب احتياج دارد. بنابراين ضد آب سازي با زايکوسيل بايد بعد از دوره به عمل آمدن بتن صورت گيرد.


اگر منافذ واکنش مي دهند و با زايکوسيل پوشيده مي شوند، پس چرا هنوز قابليت تنفس باقي مي ماند؟

سطح منافذ با زايکوسيل پيوند مي دهد. اين فرآيند در سطح مولکولي رخ مي دهد. بنابراين اندازه منفذ در مقياس نانويي کم مي شود و فضاي زيادي را براي عبور موکول هاي بخار (با اندازه 18/0 نانومتر) باقي مي گذارد.


آيا مي توان زايکوسيل را روي سطح رنگ شده با رنگ هاي پايه اکريلاتي ( رنگ ساختمان، گچ بري ها، پلاستيک و...) استفاده کرد؟ چرا ؟

چنين چيزي پيشنهاد نمي شود، زيرا منافذ سطوحي که زير لايه با اکريلات رنگ شده بسته شده و محل هاي پيوند زايکوسيل پوشيده شده اند. بنابراين پيوند زايکوسيل با سطح براي ايجاد آب گريزي دائم با رنگ آکريلي ممکن نيست. زايکوسيل با پايه آب نمي تواند به سطح رنگ شده با آکريل نفوذ کند. در حاليکه رنگ سيماني با پايه آب منافذ را باز نگه مي دارد و اجازه پيوند به زايکوسيل مي دهد. زايکوسيل تنها بخاطر نفوذ 5-2 ميليمتري و بيشتر است که محافظت طولاني مدت ايجاد مي کند.


آيا مي توان زايکوسيل را روي سطوح سيماني رنگ شده استفاده کرد؟ چرا؟
بله، استفاده از زايکوسيل در اين نوع سطوح مناسب است. رنگهاي سيماني با پايه آب منافذ را باز نگه مي دارند و به زايکوسيل اجازه پيوند مي دهند. زايکوسيل به علت نفوذ به عمق سطح محافظت طولاني مدت ايجاد مي کند. سطح براي مدت زيادي (بيش از 15 سال) تميز و سالم باقي مي ماند.


آيا مي توان از زايکوسيل بر روي پلاستر سيماني استفاده کرد؟
بله، سطح پلاستر سيماني مانند سطح بتن مي تواند با زايکوسيل پيوند دهد.


چگونه بايد سطح را قبل از استفاده از زايکوسيل آماده کرد؟
سطح بايد کاملاً تميز شود و از هرگونه لکه و روغن پاک باشد. لکه هاي کپک و رنگ هاي قديمي بايد پاک شوند. بهترين راه براي تميز کردن سطح لايه هاي زيرين استفاده از واتر جت پر فشار (با فشار 150-100بار) مي باشد. لکه هاي کپک را مي توان به خوبي با فشار بالاي آب و محلول 5% ماده سفيد کننده (هيپوکلريد سديم) پاک کرد.


چرا ضد آب کردن با زايکوسيل عمل کردن ناميده مي شود ولي ضد آب کردن با سيليکون و ديگر انواع ضد آب کردن را پوشش مي نامند؟

زايکوسيل داراي ترکيبات واکنش پذير در سطح خود مي باشد. با سطح لايه هاي زيرين وارد واکنش مي شود و ويژگي هاي شيميايي آن را تغيير مي دهد (آب دوست به آب گريز). بنابراين به عمل کردن معروف است. نوع ديگر ضد آب کردن پوششي را بر روي سطح لايه هاي زيرين ايجاد مي کند که بوسيله آن منافذ لايه هاي زيرين بسته مي شود. بنابراين اين نوع ضد آب کردن به پوشش معروف است.


مزيت بتن قابل تنفس چيست ؟
بتن هنگام به عمل آمدن در حال جذب آب است. سيمان پايه با آب واکنش مي دهد و سيليکات هاي کلسيم و آلومينيوم ايجاد مي کند. بتن معمولي در حدود 28 روز حدود 90 تا 95% به عمل مي آيد. بقيه سفت شدگي ممکن است زمان بيشتري بگيرد (شايد 10 تا 20 سال). در اين زمان بتن بيشترين ميزان سفت شدگي را دارا خواهد بود. بتن بايد براي تسهيل جذب و فرآيند خشک شدن در طول به عمل آمدن تنفس داشته باشد. علاوه بر اين، بتن با قابليت تنفس با محيط خود در تعادل است، بنابراين تفاوت هاي فشار هيدرو استاتيک و اسمزي در سازه هاي بتني به حداقل مي رسد.


چرا سطوح ساختمان هاي تازه ساز در طول 3-2 سال داراي لکه هاي سياه مي شوند؟ چگونه مي توان آن ها را تميز کرد؟ چگونه مي توان جلوي آن را گرفت؟

نقاط سياه باقي مانده موجودات کوچک زيستي (کپک و قارچ) هستند. سطح بتن بسيار متخلخل است. بنابراين در داخل اين منافذ آب گرفتار مي شود. اين موجودات زماني رشد مي کنند که رطوبت و غذا فراهم باشد. سطوح بتن و پلاستر سيماني رطوبت را خوب نگه مي دارد و به رشد قارچ کمک مي کند. اين موجودات کوچک از بين مي روند و باقي مانده هاي زيستي (لکه هاي سياه) بر جا مي گذارند. اين بقايا غذاي نسل بعد مي شوند.اين چرخه ها تکرار مي شوند و در چند موسم باراني تمام سطح را مي پوشانند.لکه هاي کپک را مي توان به خوبي با واتر جت پر فشار و محلول 5% سفيد کننده (هيپوکلريد سديم) پاک کرد. ابتدا براي سست کردن باقي مانده کپک سطح با فشار بالاي آب تميز مي شود. سپس محلول 5% سفيد کننده بر روي سطح پاشيده مي شود. 30 تا 60 دقيقه فرصت داده مي شود تا بقايا اکسيد شوند و سپس مجدداً با واتر جت تميز مي شود. رشد اين موجودات زيستي را مي توان با از بين بردن يکي از عوامل مهم آن يعني رطوبت از بين برد. زايکوسيل ويژگي هاي سطح را از آب دوست به آب گريز تغيير مي دهد و با اين کار مانع جمع شدن رطوبت در منافذ مي شود. ساختار مولکولي ويژه آن مانع رشد قارچ و کپک مي شود و بنابراين سطح را براي مدتي طولاني (15 سال) تميز و سالم نگه مي دارد.


شوره زدگي چيست؟ چگونه مي توان مانع آن شد؟
مواد ساختماني تخلخل بسياري دارند و امکان نفوذ آب به هسته لايه هاي زيرين را فراهم مي کنند. هنگاميکه آب از هسته ساختارها خارج مي شود با خود اجزاي لايه هاي زيرين را همراه دارد. هنگاميکه آب بخار مي شود بقايايي بر روي سطح لايه هاي زيرين باقي مي گذارد. بيشتر اين مواد شسته شده سفيد مي باشند و بنابراين لکه هاي سفيدي بر سطح و روي سازه هاي ساختمان (شيشه پنجره ها، سازه هاي چوبي و...) ايجاد مي کنند. اين فرايند به شوره زدگي معروف است. اين فرآيند براي سازه ها مخرب است چراکه باعث ايجاد منافذ مي شود و ساختار پايه را ضعيف مي کند.عمل کردن با زايکوسيل مانع نفوذ آب به هسته لايه هاي زيرين مي شود، و بنابراين مانع خراب شدن سازه ساختمان مي شود.


چرا زايکوسيل تا 5-2 ميليمتري در بتن نفوذ مي کند؟ مزيت نفوذ در عمق چيست؟
زايکوسيل ترکيبي مونومريک است. اندازه مولکول آن کمتر از 6 نانومتر است. زايکوسيل مي تواند به راحتي به منافذ لايه هاي زيرين وارد شود. مولکول ها بخاطر اندازه کوچکي که دارند مي توانند در ميان شاخه هاي منافذ لايه هاي زيرين جريان يابند. زايکوسيل بعنوان ماده اي محلول در آب بکار مي رود. بخاطر سازش آب با لايه هاي زيرين، عمل آوري با زايکوسيل در پوشاندن سطح و ايجاد نفوذ در عميق بسيار مؤثر است. نفوذ در عمق محافظت هاي ارزشمندي براي سازه ها فراهم مي کند: الف) در برابر فشار هيدروليکي بوجود آمده در اثر باد و باران شديد مقاوم است. ب) در برابر ترک هاي ريز محافظت مي کند. پ) از سازه ها در برابر آسيب هاي آب پس از ساييدگي به علت رفت و آمد زياد و يا هوازدگي طبيعي سطح محافظت مي کند. ت) از خوردگي ميله هاي فولادي بتن جلوگيري مي کند.


زايکوسيل را مي توان روي چه نوع زير لايه هايي اعمال کرد؟
تقريباً تمام موادي که معمولاً براي ساخت و ساز به کار مي روند را مي توان با زايکوسيل به عمل آورد. از جمله: الف) بتن ب) آجرها پ) سنگ ماسه اي ت) گرانيت ث) سنگ آهک ج) سنگ مرمر چ) پلاستر سيماني ح)سيمان خ) سنگ هاي طبيعي.


ميزان مصرف متوسط زايکوسيل چه مقدار است؟
اين مقدار به لايه هاي زيرين و ميزان نفوذ مورد نياز بستگي دارد. زايکوسيل قبل از استفاده شدن با آب رقيق مي شود. يک کيلوگرم (ليتر) زايکوسيل براي سطوح افقي با 10 کيلوگرم (ليتر) و براي سطوح عمودي با 20 کيلوگرم (ليتر) آب رقيق مي شود. به طور معمول هر ليتر زايکوسيل رقيق شده براي 4 متر مربع از سطح مصرف مي شود.


چه روش هايي براي آزمايش ضد آب بودن سطح ساختمان وجود دارد؟
آزمايش هاي مختلفي براي مشخص کردن سطح ضد آب وجود دارد. آزمايش لوله رايلم آزموني ساده و غير مخرب براي سطوح افقي و عمودي است. لوله رايلم به سطح ضد آب متصل مي شود. سپس آن را با آب پر مي کنند و کاهش سطح آب در مدت 10 دقيقه بررسي مي شود.آزمون هاي ديگر مخرب هستند. نمونه اي استوانه اي از زير لايه عمل شده و در آزمايشگاه از نظر جذب آب و عمق نفوذ بررسي مي شود.


ضعيف ترين قسمت ساختار هر سازه اي اتصالات آن هستند. چرا؟ چگونه زايکوسيل در محل اتصالات محافظت ايجاد مي کند؟

اتصالات جزء نسبتاً کوچکي از ساختارها هستند که سازه هاي بزرگ را در کنار هم نگه مي دارند. اتصالات معمولاً زير فشار بيشتري از ساير قسمت هاي سازه هستند. به خاطر طبيعت متخلخل اجزاي اتصالات آب به راحتي به آن ها نفوذ مي کند. آب باعث ورم کردن اتصالات مي شود و هر زمان که آب از اتصالات خارج شود تورم آن از بين مي رود. فرآيند ايجاد تورم و از بين رفتن آن تخلخل هايي ايجاد مي کند و باعث ايجاد ترک مي شود.زايکوسيل با اتصالات نيز مانند ديگر قسمت هاي سازه پيوند تشکيل مي دهد. اين عملکرد مانع نفوذ آب به اتصالات مي شود. بنابراين مانع فرآيند ايجاد تورم و از بين رفتن آن مي شود.


چرا در بتن ترک بوجود مي آيد؟ زايکوسيل چگونه از سازه ها پس از بوجود آمدن ترک محافظت مي کند؟

دو نوع بتن وجود دارد: بتني که ترک خورده است و بتني که احتمال ترک خوردن دارد. هنگاميکه بتن در شرايط انبساط و انقباض قرار مي گيرد (مانند اسفنج) منبسط و منقبض مي شود. اگر فشار حاصل از اين تغييرات حجم از ظرفيت کششي بتن بيشتر باشد، ترک به وجود مي آيد. اين نوع خاص از ترک به ترک انقباضي معروف است. انتظار مي رود ترک در بتن بوجود بيايد و نقش "سوپاپ آزاد کننده فشار" را داشته باشد. با بند بند کردن به عمد بتن، ضخامت صفحه بتني در آن نقطه کاهش مي يابد. اين مسئله باعث بوجود آمدن ترک در امتداد خط مستقيم در داخل اتصال مي شود زيرا بخش نازک مسيري را با مقاومت کمتر از بخش ضخيم بوجود مي آورد.زايکوسيل به داخل سازه هاي بتني نفوذ مي کند. ترک هاي ريز معمولا 1/0 تا 2/0 ميليمتر عرض و 3-2 ميليمتر عمق دارند. بنابراين سطح ترک از نفوذ آب محفوظ مي ماند.


چرا سطح عمل شده با زايکوسيل تغيير ظاهري ندارد؟ چگونه مي توان فهميد که سطح به عمل آمده است؟

زايکوسيل با لايه هاي زيرين پيوند مي دهد و ساختار شيميايي آن را عوض مي کند. اين تغييرات در مقياس نانويي (مولکولي) رخ مي دهند. بنابراين بر عکس ضد آب کردن پوششي قابل ديدن نيست.لوله رايلم آزمايش ساده اي است که مي تواند براي مشخص کردن سطح عمل شده بکار رود.


چرا سازه هاي ساختماني خاک مي گيرند؟
بيشتر سازه هاي ساختماني بسيار قطبي هستند. اين قطبي بودن بخاطر گروههاي OH سطح است. ذرات خاک هم بسيار قطبي هستند و در سطح خود گروه هاي OHدارند. وقتي اين ذرات ريز به اطراف سطح ساختمان مي رسند توسط نيروهاي قطبي جذب مي شوند. اين ذرات ريز بوسيله اين نيروهاي جاذبه (پيوندهاي هيدروژني) با سطح پيوند مي دهند.


چگونه زايکوسيل مي تواند به تميز نگه داشتن ساختمان کمک کند؟
زايکوسيل با سطح مواد ساختماني پيوند مي دهد و ويژگي هاي سطح را از آب دوست (بسيار قطبي) به آب گريز (غير قطبي) تغيير مي دهد. ذرات خاک که قطبي هستند ديگر جذب نمي شوند. اگر هم بر روي سطح باقي بماند، به راحتي مي تواند با وزش باد و آب باران پاک شود.


زايکوسيل چگونه به محافظت در مقابل خوردگي کمک مي کند؟
خوردگي ميله هاي فولادي فرآيندي الکترو-شيميايي است. در اين فرآيند آهن (Fe) اکسيد مي شود و دو الکترون از دست مي دهد. اين دو الکترون به اکسيژن (O) انتقال مي يابد. آب در بتن عامل انتقال الکترون مي شود و الکترون ها را از آهن به اکسيژن انتقال مي دهد و فرآيند خوردگي آغاز مي شود. زايکوسيل مانع نفوذ آب به داخل هسته بتن مي شود و بتن را خشک نگه مي دارد و مانع فرآيند انتقال الکترون و بنابراين خوردگي مي شود. ميله هاي فولادي تقويت شده داخل بتن بوسيله سطحي از اکسيدهاي آهن غير فعال،که به علت PH بالاي بتن ايجاد مي شوند، محافظت مي گردند. اين سطح از ميله آهني در برابر خوردگي محافظت مي کند. انتقال يون هاي کلريد در نتيجه واکنش کاتاليزوري شيميايي آب که منجر به نابودي سطح غير فعال مي شود و آهن را در معرض خوردگي بيشتر قرار مي دهد، خوردگي حفره اي ناميده مي شود

Fe++ + 2Cl ------ FeCl2

-FeCl2 + H2O + OH ------ Fe (OH)2 + H+ + 2Cl

(2Fe(OH)2 + ½O2------- Fe2O3 + 2H2O (anode

(O2 + H2O + 2e- ------ 2 OH- (cathode½

مصرف خالصي از يون هاي کلريد در طول فرآيند خوردگي وجود ندارد. بنابراين هنگاميکه يون هاي کلريد کافي به فولاد رسيد تا سطح غير فعال را بشکند، تنها آب، اکسيژن و واسطه رسانا براي ادامه واکنش خوردگي نياز است. خوردگي ميله هاي فولادي در بتن همچنين مي تواند به علت عناصر موجود در آلودگي هوا بويژه SOx و NOx باشد. اين آلاينده ها واکنش مي دهند و در آب حل مي شوند و محلول هاي اسيدي ايجاد مي کنند. اسيدها فرآيند خوردگي را تسريع مي کنند. زايکوسيل مانع نفوذ آب و آلاينده هاي اسيدي به بتن مي شود و جلوي خوردگي در اثر آلودگي هوا را مي گيرد. KR13880809
گزارش تخلف
بعدی